അവളില്‍ രാധയുടെ പരകായ പ്രവേശം
കണ്ടമാത്രയില്‍ 'എന്റെ കണ്ണാ ' എന്ന വിളി ...
പ്രണയത്തിന്റെ പൂത്തിരികള്‍ അവളില്‍ കത്തിയത്
വിശുദ്ധ വാലന്റൈന്‍ ദേവന്‍റെ വരവിനും എത്രയോ മുന്‍പ് ...
അന്ന് ഈ രാധയുടെ ദുഃഖത്തില്‍
എത്രപൂക്കള്‍ എത്രപക്ഷികള്‍ തളര്‍ന്നുപോയ്‌ ...
ഇന്നും രാധ ,
പ്രണയ ദേവനെ കൊതിച്ച് പരിഭവം പറഞ്ഞു പാടുന്നു
പിന്നെ സ്വപ്നാടകയെപോലെ നൃത്തം ചെയ്യുന്നു ...
എന്റെ കണ്ണാ ,
നിന്‍റെ പാല്‍പുഞ്ചിരി നിന്‍റെ കൊഞ്ചല്‍
എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളില്‍ നീ മാത്രം ...
എന്റെ സാമീപ്യത്തില്‍ നിന്‍റെ നീലമിഴികളില്‍ ഞാന്‍ മാത്രം
നിന്‍റെ മിഴിയിലെ തിളക്കം എന്റെ പട്ടുചെലയുടെതായിരുന്നു ...
കണ്ണന്‍ ഇല്ലെങ്കില്‍ രാധയില്ല , എന്റെ അസ്തിത്വം നിന്നിലാണ്
നീ ഇല്ലാത്ത രാധയും രാധയില്ലാത്ത ഞാനും
തേനില്ലാത്ത പുഷ്പമാണ് ...
എന്റെ കണ്ണാ , നീ ഇപ്പോള്‍ കലികാലത്തിലാണ്
കാണുന്നില്ലേ ഒരു വര , ചില വാനരന്മാര്‍ വരച്ച വര ...
അവരെ നയിക്കാന്‍ ഇന്ന് ഹനുമാന്‍ സ്വാമിയില്ല
പകരം ഏതോ കിറുക്കന്‍ വാനരന്‍ ...
എനിക്കുറപ്പുണ്ട് , നിന്‍റെ ചക്രായുധം അവരെ തുരത്തും
നിന്‍റെ പാല്‍പുഞ്ചിരി അവരെ തളര്‍ത്തും ...
എന്റെ രാധേ ,
നിന്‍റെ വിശ്വാസം എന്റെ ധൈര്യമാണ്
നിന്‍റെ പാട്ടുകള്‍ എന്റെ ശക്തിയും ...
വിരഹത്തിന്റെ തീയണക്കാന്‍ എന്റെ കരലാളനങല്‍ക്കാകും
പ്രണയത്തിനു തീ കൊളുത്താന്‍ എന്റെ ചുടുചുംബനങ്ങള്‍ക്കും ...
പക്ഷെ ഒന്നുണ്ട് ,
കുത്തഴിഞ്ഞ എന്റെ യുവത്വമേ
നിനക്കാകുമോ കണ്ണന്‍ ആകുവാന്‍ രാധയാകുവാന്‍
നിസ്വാര്‍ത്ഥ പ്രണയത്തിന്റെ ബിംബമാകുവാന്‍ ...
എല്ലാ വരകളും ഭേദിച്ച് നിങ്ങള്‍ എത്തുമ്പോള്‍
വിശുദ്ധ വാലന്റൈന്‍ ചോദിക്കും
കണ്ണനും രാധയും നിങ്ങളോ ?
